Υπάρχει ένα εύρος θεραπειών για την ημικρανία, που ποικίλουν από την προληπτική ιατρική, μη συνταγογραφημένα ή συνταγογραφημένα φάρμακα και εναλλακτικές θεραπείες.
Πολλοί από τους πάσχοντες από ημικρανίες με την πάροδο των χρόνων ανέπτυξαν τεχνικές που να μειώνουν την συχνότητα των κρίσεων ημικρανίας τους. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν από διαχείριση αγχωτικών καταστάσεων μέσω θεραπείας συμπεριφοράς, ειδική διατροφή, τεχνικές χαλάρωσης μέχρι και βελονισμό. Σπορ αντοχής, όπως το τζόκιν και η ποδηλασία μπορεί να βοηθήσουν, με μέτρο πάντα. Οι πάσχοντες μπορούν επίσης να συμβουλευτούν το γιατρό τους για την προφυλακτική φαρμακευτική αγωγή, αγωγή η οποία χορηγείται στους ασθενείς αρχικά για την αποφυγή της κρίσης ημικρανίας. Επίσης, υπάρχει η επιλογή των β-αναστολέων και των αναστολέων ασβεστίου.
Με την πάροδο των χρόνων, υπήρξε μεγάλη βελτίωση στην φαρμακευτική αγωγή που στοχεύει στην ημικρανία. Αυτές οι θεραπείες δεν αποτελούν πανάκια για να μην έχουν ημικρανία οι ασθενείς, αλλά μπορούν να μειώσουν τον πόνο και τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτές.
Πολλοί ασθενείς που πάσχουν από ημικρανίες επιλέγουν μόνοι τους την θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων παίρνοντας μη συνταγογραφημένα φάρμακα, όπως είναι τα παυσίπονα. Ωστόσο, οι ημικρανίες μπορεί να ερεθίζονται από την χορήγηση λάθους είδους παυσίπονου. Στους ασθενείς που σκέφτονται να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για την ημικρανία , συστήνεται να συμβουλευτούν πρώτα έναν γιατρό, ο οποίος θα τους προτείνει ένα προσωπικό, φαρμακευτικό σχέδιο και ο οποίος θα είναι σε θέση να παρακολουθεί την αντίδραση του ασθενούς στην θεραπεία.
Φάρμακα που ονομάζονται τριπτάνες και τα οποία υπάρχουν από την δεκαετία του '90, είχαν κατασκευαστεί ειδικά για τις κρίσεις ημικρανίας. Σε πολλούς αλλά όχι σε όλους τους πάσχοντες, οι τριπτάνες μειώνουν τα συμπτώματα. Ωστόσο, πρόκειται για μια συμπτωματική θεραπεία δηλαδή, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να καταπολεμήσουν τα αίτια της ημικρανίας. Οι κρίσεις εμφανίζονται με την ίδια συχνότητα.